نقد تحلیلی دلایل حیدر علی قلمداران در جهت نفی دلالت واقعه غدیر بر «انتصابی» بودن «امام»

«انتصابی» و یا «انتخابی» بودن فرد متصدی امر «امامت»، یکی از محورهای مهم در حوزه «امامت» محسوب می شود. اگرچه نظر مشهور بلکه اجماع در بین پیروان مذهب شیعه اثناعشری بر انتصابی بودن «امام» است؛ ولی گاه دیده می شود برخی از مدعیان پیروی از این مذهب، با تقطیع روایات مربوطه و ارائه تفسیری دلخواه از تعداد محدودی از آیات، درصدد اثبات انتخابی جلوه دادن «ولایت» و «امامت» هستند.حیدر علی قلمداران قمی (مروج اندیشه «قرآن بسندگی» در دهه های اخیر و مدعی پای بندی به مذهب شیعه)، با طرح پاره ای از دلایل، کوشیده است تا باور به انتخابی بودن امر «امامت» و «خلافت»، باوری درست جلوه دهد. وی با استناد به ادله نقلی غیر مقبول، اعضای شورای سقیفه را متشکل از افراد بهشتی و پیشگامان اسلام دانسته؛ که با مشورت هم، خلیفه ی مورد رضای خدا را برگزیدند؛ در حالی که علی (ع) تمایلی به خلافت نداشتند و با خلفا بیعت نمودند. بنابراین امامیه نباید با مبحث امامت انتصابی، زمینه ی تفرقه و فتنه را ایجاد کند. این مقاله (که با روش توصیفی و تحلیلی و با استفاده از داده های کتابخانه ای تدوین یافته است) عهده دار نقد مستندات ایشان می باشد. برایند و نتیجه برآمده از این تحقیق این است که باور به «انتخابی» بودن «ولایت» و «خلافت»، خلاف مفاد آیات و روایات معتبر می باشد؛ و تمامی دلایل وی در این راستا، قابل نقد است؛ و ادعاء بهشتی بودن اعضاء شورای سقیفه و حق بودن تصمیم آنان، کاملا غیر همخوان با مفاد دلایل معتبر عقلی و نقلی می باشد؛ و باور پیروان واقعی مذهب اثنا عشری؛ مبنی بر «انتصابی» بودن فرد شایسته برای امر «امامت»، باوری درست، و مورد تایید دلایل عقلی و نقلی است.

کلیدواژه ها:

انتصابی بودن «امام» ، غیر «انتخابی» بودن امامت ، نقد دلایل نقلی قلمداران ، غدیر