پیشگیری از جرم نفاق با پذیرش ولایت ائمه هدی(ع) در پرتو آموزه های غدیر

اسلام تبعیت و متابعت در اصل و اساس خود دارد. اطاعت در ارکان و اذکار آنگونه که اوصیاء معصوم(ص) با تفسیر احکام الهی و سنت نبی الهی برای پیروان تعیین می نماید.این موضوع نیز در تمامی ادیان الهی مطرح است.کتاب الهی نیازمند تفسیر نبی الهی است. هر اندازه که پیروان ادعا کنند از نبی الهی، دین را فراگرفته اند، سخنی ناسنجیده گفته اند؛ چرا؛ دلیل از واضحات است که تا قیامت نیازمند تفسیر امام الهی هستیم. اما آیا از این موضوع اختلافی ساطع می شود یا خیر؟ باید در پاسخ گفت، آری در مکتب مقدس اسلام، بعد از رحلت جانسوز نبی مکرم اسلام(ص)، برخی پیروان به جای اطاعت نبی گرامی اسلام (ص) صلاحیت مسلمین را به خواص الناس سپردند در حالیکه «رفتار مجرمانه» و دون شان مسلمانی انجام دادند و اختیار وصی النبی(ص) را ساقط کردند. شورش بر علیه ولی جامعه امری قبیح و مذموم است. در بررسی واقعه غدیر اثرگذاری این واقعه بر امر ولایت و امامت تا منتهای اوامر الهی و دینی، انسان را کفایت و هدایت می کند. این نمونه از رفتار مجرمانه «مصلحت گزینی به جای ولایت گزینی ائمه هدی(ع)» تا هم اکنون ادامه دارد، سران نفاق در بین مسلمین با رفتار ضد بشری که تخم تملک آن را در مزرع خاطر می کارند، هم زیستی دارند. «تملک و بدست آوردن» جزء لاینفک رفتار مجرمین نفاق است.در پژوهش پیش رو با نگاه بین رشته ای «فقهی-حقوقی» و با فرضیه«اثر ولایت و سرپرستی بر جامعه اسلامی»مورد بررسی قرار می گیرد. همچنین یافته های پژوهش بر این نظر اصرار دارد که هدایت بدون ولایت-ولایتی که هادی امت اسلامی است-امکان پذیر نیست.

کلیدواژه ها:

نفاق ، ولایت ، پذیرش ، آموزه های غدیر