حفظ حقوق محیط زیست دریایی در نگاه امام علی (ع)

خداوند با مسخر قراردادن آسمان و زمین برای انسان به معرفی نعمت های دنیوی و موارد استفاده و کاربرد آنها می پردازد،اما اینهاهمه به معنای ایجاد حق ویران کردن طبیعت یا استفادههای بی حدوحصر و نابجا از زمین و اکوسیستم ها و زیست بومهای مختلف نیست . در منابع دینی ، به ویژه نهج البلاغه هر جا سخن از استفاده و برخورداری از مواهب طبیعی است ، به دنبال آن روش صحیح برخورد با زیست بومها و میزان و حدومرز و چگونگ ی استفاده از آنها بیان شده است . در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی تحلیلی ، موضوع حفظ حقوق محیط زیست دریایی در نکاه امام علی (ع) بررسی می شود.حضرت علی در نهج البلاغه در زمینه دریا فرموده اند: سرزمین شما به آب نزدیک و از آسمان دور است ؛ خردها یتان اندک و سفاهت در شما نمایان است ؛ نشانه تیر بلایید، و طعمه لقمه ربایان، و شکار حمله کنندگان. نتایج پژوهش نشان می دهد که حضرت علی (ع) در نهج البلاغه ، پدیدههای طبیعی را به لحاظ داشتن ویژگی هایی همچون زیبایی و خدمت رسانی به انسان، دارای ارزش می داند و آنها را وسیله ای برای تامل و تفکر انسان برای پی بردن به قدرت و عظمت و دانایی خالق هستی می داند. از این روی ، بر رعایت رفتار عادلانه و توجه و اهتمام به زیست بومها به طور ویژه تاکید می کند و راهکارهای عینی استفاده درست از موهبت های الهی را پیش روی انسانهای عادی قرار می دهند.

کلیدواژه ها:

محیط زیست دریایی ، حقوق محیط زیست ، نهج البلاغه ، حقوق اسلامی ، حقوق دریایی .