مربیگری کسب وکار

بطورکلی فرآیند مربیگری در چند دهه گذشته به عنوان یک روش توسعه ای تکامل یافته شناخته شده بوده و اکنون یکی از پرکاربردترین تکنیک های توسعه در محیط کسب وکار در سطح بینا لمللی است .با این حال، علیرغم دوره رو به رشد آن به عنوان یک عمل توسعهای ، توسط بسیاری از سازمان ها مورد استفاده قرار نگرفته است که این امرعمدتا به دلیل عدم بلوغ و آگاهی سازمان ها در استفاده صحیح از ابزار مربیگری است . همچنین عوامل حیاتی موفقیت توسط سازمان ها به خوبی درک نشده اند. این موضوع از این واقعیت ناشی می شود که توجه کافی به عواملی که اثربخشی مربیگری را تعیین می کنند و شرکت ها را قادر می سازد از نتایج بالقوه مربیگری بهرهمند شوند، نشان نمی دهند.امروزه هر سازمان برای ادامه بقا و دستیابی به موفقیت باید بتواند اهداف درستی را برای خود تعیین کند .اهدافی که توانایی انطباقوکسب مزیت رقابتی و تجاری در زمینه کسب وکار نسبت به رقبا را داشته باشد، در این راستا سازمان ها باید فرآیندهای مبتنی بر بهبود کارایی را اجرا کنند .بنابراین ، کافی است مدیریت قسمت های مختلف سازمان به عنوان عامل تعیین کننده در ایفای نقش خود در حیطه اجرای استراتژی های کسب وکار و پتانسیل آن در دستیابی به پایداری به عنوان منابع مزیت رقابتی دقت کنند.قابل ذکر است که در حال حاضر تکنیک هایی برای کمک به سطوح مختلف سطوح سازمان وجود دارد که از طریق اجرای شیوهه ای خاص رسیدن به موفقیت را تسهیل می کند و یادگیری و بهبود کارایی در هر سطحی از سازمان را تشویق می کند. از جمله این تکنیک ها بهره گیری ازمربیگری کسب وکار به عنوان صنعتی در حال رشد است که هنوز در مراحل اولیه ظهور خود می باشدواکثر سازمان ها در مورد ماهیت و مزایای آن، نحوه فروش، موقعیت یا تعریف آن بطور قطعی از شرایط آن آگاه نیستید .

کلیدواژه ها:

مدیریت ، کسب و کار ، اهداف ، متخصص