عوامل پیش بینی کننده تاب آوری تحصیلی دانش آموزان

مارتین (۲۰۰۲) در مطالعه دانش آموزان نشان داد که عامل های خودکارآمدی، کنترل، برنامه ریزی، اضطراب پایین، پشتکار و تلاش به-عنوان پیش بینی کننده های مهم تاب آوری تحصیلی دانش آموزان هستند. انگ و هوان (۲۰۰۶) نشان دادند که تاب آوری تحصیلی واریانس معنی داری از بهزیستی روانی و هیجانی را تبیین می کند. سطوح بالاتر تاب آوری، هیجان های مثبت و منفی را پیش بینی می-کند. تجربه هیجان های مثبت به افراد دارای تاب آوری کمک می کند که بتوانند با استرس های روزمره بهتر کنار بیایند. توگاد و فردریکسون (۲۰۰۴) نشان دادند که تاب آوری با هبجان های مثبت رابطه مستقیم و با هیجان های منفی رابطه معکوس دارد. کوهن، فردیکسون، براون، میکلز و کان وی (۲۰۰۹) با بررسی دانش آموزان نشان دادند که هیجان های مثبت، افزایش تاب آوری و رضایت از زندگی را پیش بینی می کند. کووک، هوگس و لئو (۲۰۰۷) از طریق مدل معادلات ساختاری نشان دادند که با کنترل وضعیت اقتصادی، متغیرهای هوش، نشانه های برون سازی و شخصیت تاب آور، پیشرفت تحصیلی آینده و حال دانش آموزان را پیش بینی میکنند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، دانش آموزان ، تحصیلی