بررسی میکروبیوتای بدن آرتمیا فرانسیسکانا تغذیه شده با پروبیوتیک باکتریایی باسیلوس سابتیلیس و مخمر ساکارومایسس سرویزیه در شرایط آزمایشگاهی
محل انتشار: فصلنامه علوم و فنون شیلات، دوره: 7، شماره: 3
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 157
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JFST-7-3_003
تاریخ نمایه سازی: 28 آذر 1403
چکیده مقاله:
اهداف: آرتمیا یکی از مهم ترین غذاهای زنده در آبزی پروری است. هدف پژوهش حاضر بررسی میزان میکروبیوتای بدن آرتمیا فرانسیسکانا تغذیه شده با پروبیوتیک باکتریایی باسیلوس سابتیلیس و مخمر ساکارومایسس سرویزیه در شرایط آزمایشگاهی بود.
مواد و روش ها: در پژوهش تجربی حاضر ۵۰۰ ناپلیوس آرتمیا به زوک شیشه ای یک لیتری با غلظت نمک ppt۷۰ منتقل و روزانه با جلبک و سبوس گندم تغذیه شدند. آزمایش، چهار تیمار شامل تیمار شاهد (فاقد پروبیوتیک افزودنی)، تیمار پروبیوتیک ساکارومایسس سرویزیه، تیمار پروبیوتیک باسیلوس سابتیلیس و ترکیب مساوی از تیمار مخمر و باکتری داشت. آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و چنددامنه ای دانکن به کار رفتند. نرم افزارهای SPSS ۲۱ و Excel ۲۰۱۳ نیز استفاده شدند.
یافته ها: تیمار پروبیوتیک باکتریایی به طور معنی داری بالاترین میزان کلنی ها را نسبت به سایر تیمارها نشان داد (۰/۰۵>p). تیمار حاوی مقادیر مساوی از پروبیوتیک باکتریایی و مخمر نیز بعد از تیمار پروبیوتیک باکتریایی بیشترین کلنی را داشت (۰/۰۵>p). بیشترین میزان کلنی های باسیلوس در داخل بدن، به ترتیب در تیمار پروبیوتیک باکتری و تیمار ترکیب پروبیوتیک باکتری با مخمر به دست آمد که به طور معنی داری بیشتر از تیمار شاهد و تیمار مخمر بود (۰/۰۵>p). براساس تعداد کلنی های باسیلوس کل بدن، تیمار پروبیوتیک باکتری اختلاف معنی داری با سایر تیمارها نشان داد و کمترین میزان کلنی مربوط به تیمار پروبیوتیک مخمر بود (۰/۰۵>p).
نتیجه گیری: نسبت به سایر تیمارها، بیشترین میزان باکتری های اسیدلاکتیک در تیمار باکتریایی است. این پروبیوتیک ها به خوبی می توانند در سطح و همچنین داخل بدن آرتمیا قرار گیرند، بنابراین استفاده از باسیلوس سابتیلیس به تنهایی یا با ساکارومایسس سرویزیه می تواند تاثیر مثبتی بر تعداد باکتری های آرتمیا داشته باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
وحید رضایی امینلویی
Fisheries Department, Natural Resources Faculty, Urmia University, Urmia, Iran
نصراله احمدی فرد
Fisheries Department, Natural Resources Faculty, Urmia University, Urmia, Iran
امیر توکمه چی
Microbiology Department, Veterinary Medicine Faculty, Urmia University, Iran
ناصر آق
Artemia & Aquaculture Institute, Urmia University, Urmia, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :