تاثیر وزن مولکولی آبکافته ایزوله پروتئین عضله ماهی Sardinella sindensis حاصل از آنزیم پانکراتین روی خواص ضداکسایشی و ضددیابتی

اهداف: هدف از پژوهش حاضر، آبکافت ایزوله پروتئین ماهی ساردین سند توسط آنزیم پانکراتین و سپس جزءبه جزءسازی آبکافته براساس وزن مولکولی و در نهایت ارزیابی و مقایسه خواص ضداکسایشی و ضددیابتی بخش های تفکیک شده با آبکافته بود. مواد و روش ها: ایزوله توسط آنزیم پانکراتین در دو نسبت آنزیم/سوبسترای ۲/۵ و ۵% (وزنی/وزنی) در مدت ۲ساعت آبکافت شد. آبکافت حاصل توسط غشای فراپالایش به سه بخش FPH-I (کوچکتر از ۲کیلودالتون)، FPH-II (بین ۱۰-۲کیلودالتون) و FPH-III (بزرگتر از ۱۰کیلودالتون) جزبه جز شد. فعالیت ضداکسایشی و ضددیابتی بخش های تفکیک شده و خود آبکافته مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: درجه آبکافت با افزایش زمان افزایش یافت و بین زمان های ۳۰ تا ۶۰دقیقه معنی دار بود (۰/۰۵p<). بخش FPH-III بیشترین توانایی مهار رادیکال DPPH را داشت. از نظر شلاته کنندگی یون آهن II تفاوت معنی داری بین بخش های تفکیک شده و آبکافته وجود نداشت (۰/۰۵p>). همچنین بخش FPH-III بیشترین توانایی مهار رادیکال کاتیون ABTS را داشت. FPH-III در غلظت ۵/۲% دارای بیشترین قابلیت بازدارندگی آنزیم آلفاآمیلاز بود. همچنین فعالیت بازدارندگی آنزیم آلفاگلوکوزیداز نمونه ها در غلظت ۲۰میلی گرم بر میلی لیتر کمتر از ۵۰% بود. نتیجه گیری: FPH-III بیشترین فعالیت مهار رادیکال های DPPH، ABTS+ و بازدارندگی آنزیم آلفاآمیلاز آبکافته ایزوله پروتئین ماهی ساردین سند حاصل از آنزیم پانکراتین را داشت.

کلیدواژه ها:

Hydrolysates ، Sardine ، Chelating Activity ، Alpha Amylase Inhibition ، آبکافته آنزیمی ، ماهی ساردین ، شلاته کنندگی ، بازدارندگی آنزیم آلفاآمیلاز