اثر تغذیه با مخلوط ریزجلبک های نانوکلروپسیس و ایزوکرایسیس غنی شده با عنصر روی بر میزان ترکیب مواد معدنی و فاکتورهای رشد روتیفر آب شور Brachionus plicatilis
محل انتشار: فصلنامه علوم و فنون شیلات، دوره: 10، شماره: 3
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 106
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JFST-10-3_002
تاریخ نمایه سازی: 28 آذر 1403
چکیده مقاله:
علیرغم نقش مثبت روتیفر در تغذیه مراحل اولیه لارو ماهیان و سخت پوستان، میزان پایین ماده معدنی روی (Zn) به عنوان یکی از معایب این غذای زنده محسوب میشود. بنابراین افزایش مقادیر روی از طریق غنیسازی ضروری است. بدین منظور، در پژوهش حاضر ترکیب ۲ ریزجلبک Isochrysis aff. galbana وNannochloropsis oculata با سولفات روی به مدت زمانهای ۱ و ۳ ساعت غنی شدند و با توجه به مشاهده نتایج بهتر در مدت زمان ۱ ساعت، اثرات تیمارهای آن بر رشد و غنیسازی روتیفر مورد مطالعه قرار گرفت. ترکیب ۱:۱ ریزجلبکها با سولفات روی (غلظتهای۴۵، ۹۰ و ۱۳۵ میلیگرم در لیتر) غنی شدند. بیشترین میزان روی در مخلوط جلبکی غنی شده با mg/l ۹۰ به مدت ۱ ساعت مشاهده شد و میزان مس آن با گروه شاهد اختلاف معنیداری نداشت، همچنین میزان منگنز آن در مقایسه با بقیه تیمارها به جز گروه شاهد، بیشترین مقدار بود. بعد از تغذیه روتیفرها با جلبکهای غنی شده به مدت ۱ ساعت، بهترین تیمار روتیفر mg/l ۴۵ بود که حاوی سطح دوم روی و سطح اول منگنز، مس، پتاسیم و سدیم نیز بود. از طرف دیگر این تیمار بیشترین تعداد تخم را در روز اوج تولیدمثل تیمارها (روز سوم) داشت و تراکم جمعیت آن در روزهای آخر با گروه شاهد اختلاف معنیداری نداشت (p>۰.۰۵). روتیفرهای غنی شده با Zn می توانند برای تغذیه ماهیان دریایی جهت برآورده کردن نیازهای غذایی لارو آبزیان استفاده شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سروه قادرپور
Department of Fisheries, Faculty of Agriculture and Natural Resources, Urmia University
نصراله احمدی فرد
Department of Fisheries, Faculty of Natural Resources, Urmia University, Tel: +۹۸۳۲۷۷۰۴۸۹, P.O. Box: ۵۷۱۵۳-۱۶۵
ناصر آق
Department of Artemia, Artemia & Aquaculture Research Institute, Urmia University
ذکریا وهاب زاده
Department of Clinical Biochemistry, Faculty of Medicine, Kurdistan University of Medical Sciences
آلیسیا استوز
Institute of Agrifood Research and Technology (IRTA), ۴۳۵۴۰ Tarragona, Spain
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
