ارزیابی عملکرد،فعالیت آنزیم های گوارشی، جمعیت میکروبی و بافت شناسی روده ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) تغذیه شده با پروتئین تک یاخته
محل انتشار: فصلنامه علوم و فنون شیلات، دوره: 13، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 1
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JFST-13-1_001
تاریخ نمایه سازی: 28 آذر 1403
چکیده مقاله:
هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی استفاده از پروتئین تک یاخته باکتریایی (IPL۶۸) به عنوان جایگزین پودر ماهی بر عملکرد رشد، فعالیت آنزیم های گوارشی (پروتئاز، لیپاز و α-آمیلاز)، جمعیت میکروبی و بافت شناسی روده بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (وزن متوسط: ۵۵/۰± ۵۱/۲ گرم) برای مدت ۶ هفته بود. پنج جیره آزمایشی با سطوح جایگزینی صفر (D۱)، ۲۵ (D۲)، ۵۰ (D۳)، ۷۵ (D۴) و۱۰۰ درصد (D۵) پودر ماهی تهیه گردید. بررسی شاخص افزایش وزن بدن، ضریب رشد ویژه، شاخص وضعیت و شاخص کبدی نشان داد در جیره آزمایشی D۳ بطور معنی داری بالاتر از سایر جیره های غذایی بودند (۰۵/۰P<). ضریب تبدیل غذایی در جیره آزمایشی D۳ و D۵ به ترتیب کمترین و بیشترین مقدار را با یک اختلاف معنی دار نشان داد (۰۵/۰P<). میزان نرخ بقاء در جیره های آزمایشی ۱۰۰ درصد بود. بیشترین میزان فعالیت آنزیمهای پروتئاز، لیپاز و α-آمیلاز در روده ماهیان تغذیه شده با جیره آزمایشی D۳ مشاهده شد که نسبت به جیره های غذایی D۴ و D۵ اختلاف معنیداری را نشان داد (۰۵/۰>P). بیشترین تعداد کل باکتری و باکتری های اسید لاکتیک در جیره غذایی D۳ مشاهده شد که با سایر جیره های غذایی اختلاف معنی داری داشت (۰۵/۰>P ). بیشترین ارتفاع پرز و نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت در ماهیان تغذیه شده با جیره غذایی D۳ مشاهده شد که با جیره های D۱، D۲ و D۴ اختلاف معنی داری نداشت ولی با جیره غذایی D۵ اختلاف معنی داری را نشان داد (۰۵/۰>P ). براساس نتایج بدست آمده، جیره غذایی حاوی ۵۰ درصد پروتئین تک یاخته نسبت به سایر جیره ها می تواند برای رشد بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان مناسب باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عباس زمانی
Department of Fisheries, Faculty of Natural Resources and Environment, Malayer University, Malayer, Iran.
سعید خلجی
Department of Animal Science, Faculty of Agricultural Science, Malayer University, Malayer, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :