تطبیق یک سامانه ایستای ترکیبی برای مسکن معاصر ایرانی

بیش از یک قرن است که رابطه انسان با جهان طبیعی، به دلیل طیف وسیعی از بحران های محیطی، به عنوان مقوله ای جدی و آزاردهنده مطرح شده است. در حالی که ساختمان ها نزدیک به نیمی از مصرف انرژی جهان را به خود اختصاص داده اند، جنبش توسعه پایدار، توجه به مسئله انرژی و بوم گرایی، در سطح وسیعی در رأس برنامه های فعلی بیشتر دولت ها قرار گرفته است. روش های بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان بسیار متنوع بوده و یکی از آنها، استفاده از سامانه های ایستای خورشیدی است. این سامانه ها، انرژی تجدیدپذیر خورشید را جایگزین انرژی های فسیلی کرده و بنابراین کمک شایانی به صرفه جویی انرژی می‌نماید؛ اما وجود دلایل چندی باعث عدم رواج این سامانه ها در مسکن معاصر ایرانی شده است. این مقاله با هدف کاربردی کردن این فن آوری در ایران، ضمن بررسی اجمالی این دلایل، سامانه ترکیبی ای را معرفی می‌نماید که ترکیبی از دو سامانه پنجره آفتابی و دیوار ترومب است. این سامانه، برخی معایب سامانه های ساده قبلی را نداشته و از نظر بازده نیز نسبت به آنها در سطح بالاتری قرار می‌گیرد. در مسکن معاصر ایرانی با توجه به فرهنگ ایرانی و ضوابط ساخت و ساز به نظر می‌رسد که اجرای این سامانه ترکیبی می‌تواند یکی از راه حل های مناسب صرفه جویی انرژی باشد. این مقاله که روش تحقیق آن، مبتنی بر روش تطبیقی و بر اساس مطالعات کتابخانه ای است، می‌کوشد تا گامی کوچک به سوی ایجاد یک معماری پایدار در کشور ایران بردارد.

کلیدواژه ها:

سامانه ایستا ، سامانه ترکیبی ، پنجره آفتابی ، دیوار ترومب ، محرمیت ، طبیعت