اموزش پایداری در برنامه های درسی و استفاده از روش های فعال مشارکتی دانش آموزان

آموزش برای پایداری به عنوان یک رویکرد آموزشی جامع، نقشی کلیدی در شکل دهی به نگرش ها، مهارت ها و رفتارهای مسئولانه شهروندان در مواجهه با چالش های زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی ایفا می کند. مدارس به عنوان محیط های آموزشی و اجتماعی، می توانند با گنجاندن مفاهیم پایداری در برنامه های درسی و استفاده از روش های فعال، مشارکتی و تجربی، دانش آموزان را برای مقابله با مشکلات جهانی و اتخاذ تصمیمات آگاهانه آماده کنند. این مقاله به بررسی نقش مدارس در آموزش برای پایداری و تربیت شهروندان مسئول می پردازد و ضمن بررسی مبانی نظری و پیشینه تحقیق، به تحلیل چالش ها و موانع موجود در این زمینه می پردازد. همچنین، اهمیت ادغام مفاهیم پایداری در دروس مختلف و نیاز به آموزش معلمان در این حوزه مورد توجه قرار می گیرد. نتیجه گیری تحقیق نشان می دهد که برای تحقق این هدف، علاوه بر طراحی برنامه های درسی میان رشته ای و تقویت همکاری مدارس با جوامع محلی، باید منابع کافی و حمایت های لازم از سوی سیاست گذاران فراهم شود. در نهایت، آموزش برای پایداری به عنوان یک ضرورت برای ساختن آینده ای پایدار و مسئولانه به شمار می آید که در آن نسل های آینده قادر به اتخاذ تصمیمات زیست محیطی و اجتماعی آگاهانه و موثر خواهند بود.

کلیدواژه ها:

آموزش برای پایداری ، تربیت شهروندان مسئول ، مدارس ، آموزش میان رشته ای