تاثیر فرم های معماری سنتی ایرانی بر کاهش مصرف انرژی; مقایسه دو نوع ساختمان در اقلیم های گرم-خشک و سرد

در نقاط مختلف ایران، شکل سنتی بناها به طور قابل توجهی تابع آب و هوای منطقه ای است که در آن واقع شده است . اینکه اشکال سنتی مسکن ایرانی تا چه اندازه در رفتار حرارتی موثر بوده است ، موضوعی است که در این مقاله به آن پرداخته می شود. روش تحقیق در این مقاله ، تحلیلی - قیاسی است که با مدلسازی و تحلیل موردی دو اقلیم و مقایسه آنها در موقعیت های مختلف با نرم افزار مناسب انجام می شود. نتایج شبیه سازیهای انرژی و مقایسه آنها با یکدیگر نشان می دهد که فرم و هندسه انتخاب شده توسط معمار ایرانی برای هر اقلیم ، رفتار بسیار خوبی برای برآوردن شرایط اقلیمی از خود نشان می دهد. و اگر این دو شکل مسکن با هم جابه جا شوند، این کارایی کاهش می یابد. در نتیجه ، شکل مسکن هر اقلیم پاسخی بهینه به همان اقلیم است . معماران سنتی از تاثیر هندسه و فرمها بر عملکرد حرارتی ساختمانها آگاه بودهاند و با استفاده از تناسبات و فرمهای هندسی مختلف توانسته اند به شرایط محیطی پاسخ مناسب دهند.

کلیدواژه ها:

مسکن سنتی ایران ، رفتار حرارتی -اقلیمی ، انرژی ، مصرف انرژی