بهینه سازی حمل و نقل عمومی با رویکرد شهرسازی

این مقاله به بررسی بهینه سازی سیستم حمل و نقل عمومی با رویکردی مبتنی بر برنامه ریزی و شهرسازی می پردازد. با تمرکز بر ارتباط تنگاتنگ میان طراحی شهری و کارایی سیستم حمل و نقل، راهکارهایی برای بهبود دسترسی، کاهش زمان سفر، افزایش ظرفیت و کاهش آلودگی زیست محیطی ارائه می دهد. مطالعه حاضر، عوامل موثر در بهینه سازی مانند طراحی شهری با تمرکز بر پیاده روی و دوچرخه سواری، تراکم جمعیت، مکان یابی ایستگاه ها، طراحی شبکه خطوط، و یکپارچگی سیستم های حمل و نقل مختلف و توسعه شهری متراکم و مختلط را مورد تحلیل قرار داده و مدل ها و راهبردهای نوینی را برای ایجاد سیستمی کارآمدتر و پایدارتر ارائه می کند. نتایج نشان می دهد که با تلفیق اصول شهرسازی پایدار و برنامه ریزی دقیق حمل و نقل، می توان به بهبود قابل توجهی در سیستم حمل و نقل عمومی دست یافت و کیفیت زندگی شهروندان را ارتقا بخشید.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل ، عمومی ، شهرسازی ، بهینه سازی