آرای نقادانه و سبک شناسانه ملک الشعرا، بهار، در کلیات دیوانش

محمد تقی ملک الشعرای، بهار نخستین کسی است که در قرن حاضر مباحث دقیق و علمی «سبک شناسی »را به عنوان شاخهای ازعلوم ادبی وارد تحقیقات ادبی کرد. تسلط کامل او بر کتب شعر و نثر و مهارت و تتبع او در متون بلاغی ،باعث توفیق وی در این عرصه شده است.کتاب گرانسنگ « سبک شناسی نثر » یا « تاریخ تطور نثر فارسی»، شاهدی صادق براین مدعا و گواهی عادل بر اشراف و دقت او در عرصه مباحث فنی نثر، شعر، لغت، متون و هم چنین پژوهش در سبک های مختلف نظم و نثر در میدان وسیع ادبیات ماست. مهارت وی در متون کهن و کیاست او در شناخت و معرفی سبک های مختلف ادبی از فحوای کلام و تحقیقات مدبرانهادبی او پیداست. قصد ما در این مقاله، معرفی کلیات دیوان وی به عنوان یکی از منابع اصلی نظریه پردازی و سبک شناسی ملک الشعرا در زمینه نقد شعر است که حاوی نکاتی بسیار جالب ، فنی و ارزشمند در بیان حسن و عیب شعر است. او نکته هایی دقیق ونقد تیزبینانه در مورد سبک های شعر فارسی طرح کرده است. خصوصا در شعر دوره مشروطه را نیک کاویده و معاصران خود را نقد کرده است.

کلیدواژه ها:

آرای ادبی ملک الشعرا ، دیوان ملک الشعرا ، سبک شناسی شعر ، نقد شعر