مقایسه ارزش برآوردی سهام گروه های خاص با ارزش حقیقی آن ها با استفاده از مدل D-CAPM( مطالعه ی موردی: گروه فلزات اساسی، بانک ها و پتروشیمی)

پیش بینی تغییرات بازده سهام در بازارهای اوراق بهادار یکی از مهم ترین اقدامات توسط تحلیل گران مالی و سرمایه گذاران در این بازارها می باشد. این پژوهش نیز به دنبال بررسی یکی از روش های پیش بینی بازده سهام در بازار اوراق بهادار تهران و در سه گروه سهامی بانکی، پتروشیمی و فلزات اساسی است. به عبارت دیگر هدف این پژوهش بررسی قدرت پیشبینی مدل قیمتگذاری دارایی سرمایهای-کاهشی (D-CAPM) در سه گروه نام برده بوده و به دنبال این است که ببیند که آیا این روش می تواند روشی مناسب برای پیش بینی روند سهام این گروه ها باشد یا خیر. به منظور دستیابی به اهداف پژوهش نمونه ای مشتمل بر ۳۰ شرکت از شرکت های بورس اوراق بهادار تهران از گروه های سهامی بانکی، پتروشیمی و فلزات اساسی، از ابتدای سال ۱۴۰۰ تا پایان سال ۱۴۰۰، انتخاب شده و برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش و آزمون فرضیه ها از نرم افزار اکسل و SPSS استفاده شده است. به منظور بررسی بهتر و کامل تر اطلاعات، سهم ها در یک دوره یک ساله و در دو بازه ۱۰ روزه و ۳۰ روزه بررسی شده اند. همچنین میزان سود هر سهم در هر دو بازه در پایان یک سال با بازده بدون ریسک (میزان بهره بانکی) و بازده سرمایه گذاری یک ساله مقایسه شده است. نتایج بررسی ها روی ۳۰ سهم نشان داد که بیش از ۵۰ درصد سهم های مورد بررسی بیشترین بازده را در صورت سرمایه گذاری بلند مدت (یک ساله) عاید سرمایه گذاران می کنند و در هر سه گروه مورد بررسی (بانکی، پتروشیمی و فلزات اساسی) بازده سرمایه گذاری بلند مدت بیشتر از بازده به دست آمده از مدل D-CAPM می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد که این مدل قدرت پیش بینی مناسبی در این سه گروه سهامی نداشته، روش مناسبی برای پیش بینی بازده سهام در این سه گروه نمی باشد و نمی توان بر اساس نتایج آن پیشنهاد خرید و فروش سهم به سرمایه گذاران ارائه داد.

کلیدواژه ها:

مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای-کاهشی ، بازده سهام ، ریسک ، سرمایه گذاری.