اهمیت وجودشناسی در آینده نگری با رویکرد تحلیلی اسطوره نوح

انسان اندیشمند، همواره میل به دانستن و کشف ناشناخته ها وجود دارد، علاوه بر این گام نهادن در آینده مجهول، از چالش های پیش روی اوست. در عصر صنعتی کنونی، سرعت دگرگونی های ناشی از توسعه و پیشرفت علوم، بیش از آنکه انسان را نسبت به آینده، خیال آسوده کند، او را ترسانده و سرگشته کرده است. در چنین احوالی اهمیت موضوع «وجودشناسی» برای ساختن کشتی امنی، که بتواند انسان معاصر را به سلامت از طوفان تنش های درونی و اضطرابات ناشی از بحران هویت به ساحل کمال و سعادت در «آینده» برساند، بیش ازپیش اهمیت می یابد. پژوهش حاضر با روش کیفی، بنیادی، به صورت توصیفی_تحلیلی، با گردآوری داده ها به روش مطالعات اسنادی و منابع کتابخانه ای و بر اساس رویکرد آینده پژوهی با تحلیل اسطوره نوح به اهمیت وجودشناسی در آینده نگری می پردازد و درصدد است به دو پرسش پاسخ دهد: ۱. مطالعه اساطیر چگونه می تواند به وجودشناسی و به طبع آن آینده نگری یاری رساند؟ ۲. چه ارتباطی میان وجودشناسی (شناخت هویت) با آینده نگری وجود دارد؟ نتایج پژوهش این است که با شناخت وجود و بازگشت به اصل خویش، میتوان آمادگی لازم را در برابر تغییرات ناشی از پیشرفت فناوری ها و سرعت تحول علوم مدرن به دست آورد، درنتیجه هویت جمعی بشر را از خطر نابودی حفظ نمود و با تدبر به سمت آیندهای رو به کمال حرکت کرد؛ آینده ای که احیاکننده عزت نفس باشد و آرامش نوع بشر در آن تامین گردد

کلیدواژه ها:

اسطوره نوح ، انسان معاصر ، آینده نگری ، بحران هویت ، وجودشناسی