بررسی ظرفیت های هوش مصنوعی در مطالعه و پژوهش هنر

هنر از دیرباز همراه همیشگی انسان بوده و امروزه نیز یکی از جلوههای فرهنگی هر جامعه به شمار می آید. شناخت و کاوش در آثار هنری به روش های مختلفی امکان پذیر است که پیوسته با توجه به دستاوردهای بشری و رشد فناوری در این زمینه تکامل یافته است. در حال حاضر فناوری هوش مصنوعی، بسیاری از گستره های هنری را تحت تاثیر قرار داده و فرصت های جدیدی را در زمینه مطالعات ایجاد کرده است. این پژوهش بر آن است تا چگونگی کاربرد ابزارهای این فناوری را در عرصه تجزیه وتحلیل آثار هنری نمایان کند. در این راستا چهار اثر از «رضا عباسی» با ابزارهای همچون استخراج متن، شناسایی و مکانیابی نشانه ها یا ویژگی های خاص در تصویر، چهره نگاری و تشخیص چهره، تشخیص محتوای صریح و نیز تحلیل رنگ، مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش حاضر بنیادی و از نظر چیستی کیفی به شمار می آید، همچنین از حیث ماهیت توصیفی-تحلیلی بوده و شیوه گردآوری اطلاعات نیز اسنادی و با تکیه بر مشاهده و بررسی نمونه های منتخب، تدوین شده است. استفاده از هوش مصنوعی در تجزیه وتحلیل آثار هنری، دیدگاه های پژوهشی جدیدی را به وجود آورده است. همچنین در زمینه هایی همچون خوشه بندی آثار، تشخیص الگوهای معنادار، درک و تحلیل چندوجهی آثار، شناخت هنرمند از طریق پردازش قلم مو و نوع خط، دسته بندی خودکار آثار بر اساس سبک و روش، و موارد دیگر هوش مصنوعی ایفای نقش کرده که می تواند در روند مسیر یک پژوهش بسیار مفید و کارآمد باشد.

کلیدواژه ها:

بینایی رایانه ، پژوهش هنر ، هوش مصنوعی ، یادگیری عمیق