بررسی و مطالعه روش های محرمانگی و امنیت دسترسی در سیستم های هوشمند پزشکی در بستر IOT

عصر تکنولوژیکی فعلی خواستار سیستم های احراز هویت امن و مقرون به صرفه می باشد. تکنولوژی شناسایی شخصی به صورت گسترده ای در سیستم هایی مانند کنترل دسترسی، ورود به کامپیوتر، و تجارت الکترونیک استفاده می شود. سیستم های احراز هویت سنتی براساس تکنیک های مبتنی بر نشانه و دانش بودند، در حالی که امروزه مبتنی بر داده های بیومتریک می باشند. بیومتریک علم و فن آوری اندازه گیری و تجزیه و تحلیل داده های بیولوژیکی بدن انسان، استخراج مجموعه ویژگی ها از داده های به دست آمده و مقایسه این مجموعه در برابر مجموعه الگوهای ذخیره شده در پایگاه داده می باشد. اخیرا به دلیل ضعف ابزارهای متداولی مانند کلید، کلمات عبور، PIN و داشتن مشکلاتی همچون سرقت، از دست دادن و تکیه بر حافظه کاربر، روش های بیومتریک برای شناسایی شخصی توجه زیادی را به خود جلب کرده است. ایمن سازی تبادل داده این امکان را به اشیاء از جمله حسگرهای محیطی می دهد که اطلاعات مورد نیاز را از محیط دریافت، پردازش و به ایستگاه های پایه ارسال نمایند. دسترسی به اطلاعات شخصی افراد باید آگاهانه و با رضایت آنها صورت گیرد در غیر این صورت حریم خصوصی افراد نقض خواهد شد. رمزنگاری یکی از روش های مرسوم جهت حفظ حریم خصوصی داده است. از سوی دیگر حسگرها، دارای منابع محدود سخت افزاری، محدودیت انرژی و حافظه و همچنین ضعف در پردازش هستند، از این رو روش های رمزنگاری سنتی، مناسب این حسگرها نمی باشند. با در نظر گرفتن موارد گفته شده، در این تحقیق، یه مطالعه و ارزیابی روش های ارائه شده برای بررسی محرمانگی و امنیت دسترسی در سیستم های هوشمند پزشکی در بستر IOT را مورد بررسی قرار داده ایم.

کلیدواژه ها:

احراز هویت ، امنیت ، اینترنت اشیاء ، داده های بیومتریک