مدل بهینه سازی دو سطحی برای انتخاب اعضای نیروگاه مجازی با در نظر گرفتن سری زمانی بار

برای بهبود سطح مصرف انرژی های نو و کاهش وابستگی سیستم برق به انرژی های فسیلی سنتی، این مقاله مدلی بهینه سازی دو سطحی برای انتخاب اعضای نیروگاه مجازی (VPP) پیشنهاد می کند. این مدل با استفاده از هماهنگی و مکمل بودن منابع انرژی مختلف، به بهینه سازی اقتصاد سیستم و افزایش ظرفیت مصرف انرژی پاک می پردازد و آن را با توالی زمانی مصرف بار ترکیب می کند. روش پیشنهادی شامل مراحل زیر است:۱. پردازش داده های بار، باد، و فتوولتائیک با استفاده از خوشه بندی ترتیبی برای انعکاس همبستگی زمانی بین انرژی های نو و بار. ۲. استفاده از مدل بهینه سازی دو لایه ای، که در لایه بالایی به محاسبه ظرفیت تخصیص واحدهای نیروگاهی حرارتی و ذخیره انرژی در نیروگاه مجازی و انتخاب واحدهای انرژی نو برای مشارکت در توزیع بار می پردازد. این انتخاب با در نظر گرفتن ضریب بهره وری واحدهای انرژی نو و مزایای زیست محیطی واحدهای نیروگاهی حرارتی انجام می شود. در این روش از نمونه برداری لاتین هیپرکیوب (LHS) برای تولید تعداد زیادی زیرتوالی و از الگوریتم برنامه ریزی خطی مختلط صحیح (MILP) برای محاسبه بهترین طرح عملیاتی سیستم استفاده شده است. نتایج شبیه سازی نشان داد که با کاهش ترکیب زیرتوالی ها بین واحدها و ایجاد یک مدل تخصیص ظرفیت منطقی برای واحدها، درآمد روزانه نیروگاه مجازی (VPP) به طور متوسط ۱۲,۸۰۶ دلار افزایش یافته و سهم تولید انرژی نو به طور متوسط ۱.۸ درصد افزایش یافته است. این نتایج درستی روش پیشنهادی را تایید می کند..

کلیدواژه ها:

نیروگاه توان مجازی ، بهینه سازی دوسطحی ، تحلیل خوشه بندی ، برنامه ریزی خطی