پیش بینی رضایت شغلی پرستاران بر اساس استرس شغلی و کیفیت زندگی کاری

رضایت شغلی به عنوان یک عامل موثر بر عملکرد پرستاران شناخته شده است. رضایت شغلی میزانی است که نشان دهنده این است که کارکنان چقدر شغلشان را دوست دارند. این مطالعه با هدف پیش بینی رضایت شغلی پرستاران بر اساس استرس شغلی و کیفیت زندگی کاری انجام شد. این مطالعه کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها (طرح پژوهشی) از مطالعات توصیفی و از نوع همبستگی به حساب آورده می شود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی پرستاران شاغل در بیمارستان های شهرستان سنندج که در سال ۱۴۰۴-۱۴۰۳ مشغول به کار بودند، تشکیل دادند. درنهایت ۴۰۰ نفر پرستار به عنوان نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده در نظر گرفته شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه استرس پرستاری-فرم کوتاه(NOSS)، مقیاس رضایت شغلی مینه سوتا-فرم کوتاه (MSQ-sf) و پرسشنامه کیفیت زندگی کاری (QWL) استفاده شد. کلیه داده ها از طریق آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (ماتریس همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان) مورد تحلیل آماری قرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که رضایت شغلی با استرس شغلی رابطه منفی (p < ۰.۰۱) و با کیفیت زندگی کاری رابطه مثبت و معناداری (p < ۰.۰۱)، دارد. بنابراین، با توجه به نقش حیاتی پرستاران به عنوان افرادی که بیشترین ارتباط را با بیماران دارند، نهادها و بیمارستان ها می-توانند با به کارگیری اقدامات موثر به منظور ارتقاء سلامت جسمانی و روانشناختی پرستاران، به این مسئله ورود نمایند.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، رضایت شغلی ، کیفیت زندگی کاری