بررسی و مقایسه رابطه بین تیپ شخصیتی D و افسردگی در دانشجویان با و بدون علائم اختلال بی خوابی

اختلال بی خوابی یکی از عمده ترین حالت هایی است که اغلب افراد خصوصا دانشجویان با آن سروکار دارند. این اختلال می-تواند با سایر وضعیت های روانی همبودی داشته باشد. از این جهت، مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه رابطه بین تیپ شخصیتی D و افسردگی در دانشجویان با و بدون علائم اختلال بی خوابی، انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان در حال تحصیل دانشگاه کردستان در سال تحصیل ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود، که از میان آنها تعداد ۱۸۰ نفر دانشجو، به روش نمونه گیری ساده تصادفی به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های مقیاس شدت بی-خوابی (ISI)، مقیاس افسردگی بک (BDI) و مقیاس تیپ D (DS-۱۴) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین دو گروه دانشجویان با و بدون علائم بی خوابی از لحاظ میزان افسردگی و تیپ شخصیتی D تفاوت معناداری وجود دارد که البته شدت افسردگی و نمره تیپ شخصیتی D در دانشجویان با علائم بی خوابی بیشتر بود. همچنین نتایج نشان داد که رابطه افسردگی و تیپ شخصیتی D در دانشجویان با علائم بی خوابی نسبت به دانشجویان بدون اختلال بی خوابی شدت بیشتری داشت (۰۱/۰>P). افسردگی و نمره تیپ شخصیتی D در دانشجویانی که از علائم اختلال بی خوابی رنج می برند، شدت بیشتری داشته است. از این رو، لازم است که آموزش ها و مداخلات بالینی مبتنی بر کاهش میزان افسردگی و افزایش مهارت های اجتماعی جهت بهبود خواب دانشجویان اعمال گردد.

کلیدواژه ها:

: تیپ شخصیتی D ، اختلال افسردگی ، اختلال بی خوابی