نقش ادعیه صحیفه بر فرد گرایی مدرن با تاکید بر آثار آیت الله جوادی آملی

هدف از پژوهش حاظر بررسی نقش ادعیه صحیفه بر فردگرایی مدرن با تاکید بر آثار آیت الله جوادی آملی است. بنای فرهنگ غرب بر اومانیسم استوار است، یعنی اصالت و محوریت انسانی که از مبدا و معاد بریده است و چیزی جز خودش را نمی بیند،"فرد گرایی" یعنی در مسائل اجتماعی و حقوقی آنچه باید رعایت شود مصالح فرد و تامین خواسته ی اوست. اما در جهان بینی الهی سعادت و کمال فرد با تامین مصالح جامعه گره خورده است. هر شخصی در خیرخواهی و دست گیری از بندگان خدا و فراهم کردن زمینه رشد و تعالی جامعه ، به دنبال رضایت حق و کمال خویش است. لذا بر خلاف فردگرایی و جمع گرایی سوسیالیستی، از خود گذشتگی برا نفع همگان، غیر منطقی و نامعقول نیست. صحیفه سجادیه متنی کهن از مجموعه متون دعایی است. این کتاب مجموعه ای از معارف اللهی است که امام سجاد (ع) به علت شرایط سیاسی آن روزگار به زبان دعا بیان فرموده است.این پژوهش به شیوه ی تحلیلی_توصیفی می باشد، ما در این مقاله می کوشیم برخی از بایسته های زیست اجتماعی مندرج در صحیفه سجادیه را بررسی کنیم و نقش این ادعیه را بر فرد گرایی مدرن بیان کنیم.

کلیدواژه ها:

جوادی آملی ، دعا ، زیست اجتماعی ، صحیفه سجادیه ، فردگرایی.