نقش معلم در تربیت دینی نوجوانان از منظر نهج البلاغه

نقش معلم در تربیت دینی نوجوانان از منظر نهج البلاغه از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا نهج البلاغه به عنوان منبعی غنی از آموزه های تربیتی و اخلاقی، راهنمایی جامع برای تربیت نسل های جوان ارائه می دهد. در این پژوهش، ویژگی های معلم مطلوب در تربیت دینی نوجوانان و وظایف او از دیدگاه امام علی (ع) بررسی شده است. یافته ها نشان می دهد که معلم باید الگوی عملی باشد، صداقت، تقوا و بصیرت را در عمل خود نشان دهد و با استفاده از روش های تربیتی نظیر موعظه، تشویق و توجه به نیازهای عاطفی نوجوانان، آن ها را به سوی تعالی معنوی هدایت کند. به عنوان مثال، امام علی (ع) در یکی از خطبه های خود تاکید می کنند که "مردم را با رفتار خویش آموزش دهید، نه با گفتار" (نهج البلاغه، حکمت ۷۳). همچنین، تاکید بر تعامل محبت آمیز و بهره گیری از خرد در فرایند تربیت، از جمله محورهای اصلی در نهج البلاغه است که به تقویت بنیان های دینی و اخلاقی نوجوانان کمک می کند. امام علی (ع) می فرمایند: "دل نوجوان چونان زمین خالی است که هر بذری در آن کاشته شود، می پذیرد" (نهج البلاغه، نامه ۳۱). این پژوهش به نقش معلمان در تربیت جامع دینی با تکیه بر آموزه های نهج البلاغه می پردازد و تاثیر آن را در ساختار تربیتی مدارس اسلامی تحلیل می کند.

کلیدواژه ها:

نقش معلم ، تربیت دینی ، نوجوانان ، نهج البلاغه ، آموزه های امام علی (ع) ، تربیت اسلامی ، اخلاق.