نور و رنگ؛ جادوی معماری ایرانی-اسلامی

نور به عنوان یکی از عناصر کلیدی در طراحی فضاهای معماری، نه تنها جنبه های بصری را تحت تاثیر قرار می دهد، بلکه به ایجاد حس آرامش و معنویت نیز کمک می کند. از دیرباز تاکنون رنگ و نور در آثار معماری به گونه ای نمود پیدا کرده که باعث تفاوت در سبک های گوناگون هنر جهان شده است. رنگ زمانی معنا پیدا می کند که روشنایی (نور) وجود داشته باشد بنابراین رنگ را می توان از مشتقات نور و وابسته به آن دانست .در معماری اسلامی ایرانی، استفاده از نور طبیعی از طریق پنجره های مشبک، گنبدها و حیاط های مرکزی، فضایی دلپذیر و پر از زندگی ایجاد می کند.رنگ نیز به عنوان عنصر دیگری در این معماری، با استفاده از کاشی کاری ها، نقاشی ها و تزئینات، به غنای بصری فضاها می افزاید. ترکیب رنگ ها و نور در این فضاها نه تنها به زیبایی ظاهری کمک می کند، بلکه مفاهیم فرهنگی و مذهبی را نیز منتقل می سازد.این مقاله به بررسی چگونگی تعامل نور و رنگ در ایجاد فضاهای معنوی و اجتماعی می پردازد. در نهایت، نتیجه گیری می شود که نور و رنگ در معماری اسلامی ایرانی به عنوان ابزارهایی موثر در شکل دهی به هویت فرهنگی و تجربیات انسانی عمل کرده اند

کلیدواژه ها:

نور ، رنگ ، معماری ایرانی ، معماری اسلامی