نور و رنگ دو عنصر کلیدی در زیبایی شناسی معماری ایرانی-اسلامی

از دیرباز تاکنون رنگ و نور در آثار معماری به گونه ای نمود پیدا کرده که باعث تفاوت در سبک های گوناگون هنر جهان شده است. رنگ زمانی معنا پیدا می کند که روشنایی (نور) وجود داشته باشد بنابراین رنگ را می توان از مشتقات نور و وابسته به آن دانست. نور جلوه خداوند است که حضورش در معماری اسلامی تجلی یافته و نمادی از عالم سکوت و معنا در فرهنگ ایرانی می باشد، خانه های ایرانی همواره به زیبایی و شکوه معروف بوده اند که این زیبایی همیشه نتیجه ی ذوق و هنر معماران بناها بوده اند. این معماران در بناهای خود از عناصر گوناگونی استفاده کرده اند که این عناصر شامل حجم معمارانه، نور ، رنگ و ... بوده است. که مجموع همه ی این ها باعث تاثیرگذاری بیشتر و خلق آثار شاهکارانه شده است . هر یک از رنگ های استفاده شده در بناهای ایرانی اسلامی با توجه به کاربرد بنا و محل قرارگیری آن متفاوت میباشد و هر رنگی نماینده ای از یک نماد، رویداد یا اتفاق است و همواره معماران کوشیده اند تا با انتخاب مناسب رنگ در نما و داخل بنای خود بر تاثیرگذاری بنا بیفزایند. همچنین نور با ایجاد نقش های متفاوت در ساعات مختلف شبانه روز در بناها حس آرامش و تعلق را ایجاد کرده است. همواره در خانه های ایرانی از انواع متنوع بازشو ها و شیشه ها استفاده شده تا به شیوه های گوناگون نور را به بنا دعوت کنند . از این رو معماران اسلامی ایرانی هیچوقت از استفاده از این دو عنصر مهم غافل نشده اند.

کلیدواژه ها:

نور ، رنگ ، تاثیرگذاری ، عناصر معماری