بررسی تاثیر برنامه های آموزش مبتنی بر مشکل گشایی در آموزش علوم در مقطع دبستان

هدف تحقیق بررسی تاثیر برنامه های آموزش مبتنی بر مشکل گشایی در آموزش علوم در مقطع دبستان است. که به صورت مروری (کتابخانه ای) به تحریر در آمده است. آموزش علوم در مقطع دبستان یکی از ارکان اساسی توسعه تفکر علمی و مهارت های حل مسئله در کودکان به شمار می رود. این مطالعه به بررسی تاثیر برنامه های آموزشی مبتنی بر مشکل گشایی بر یادگیری علوم در دانش آموزان مقطع ابتدایی می پردازد. رویکردهای مبتنی بر مشکل گشایی، با مواجهه دانش آموزان با مسائل واقعی و چالش های عملی، انگیزه و علاقه آن ها را به یادگیری علوم افزایش می دهند و فرصتی برای تقویت مهارت های حل مسئله و تفکر انتقادی فراهم می آورند. نتایج تحقیق نشان می دهد که این نوع آموزش علاوه بر بهبود درک مفاهیم علمی، به توسعه مهارت های اجتماعی و ارتباطی نیز کمک می کند. همچنین، تجربیات یادگیری معنادار و همکاری در گروه، باعث شکل گیری تفکری تحلیلی و خلاق در دانش آموزان می شود. به طور کلی، برنامه های آموزشی مبتنی بر مشکل گشایی به عنوان روشی موثر در آموزش علوم در مقطع دبستان شناخته شده و پیشنهاد می شود که نظام آموزشی به منظور پرورش نسلی خلاق و توانمند، این رویکرد را در برنامه های درسی خود گنجانده و توسعه دهد.

کلیدواژه ها:

برنامه های آموزش ، مشکل گشایی ، آموزش علوم ، مقطع دبستان