رفتارهای بی ادبانه در محیط کار عامل افزایش تمایل به ترک خدمت کارکنان سازمان ها

هر سازمان برای آموزش، تربیت و آماده کردن کارکنان خود تا مرحله بهره دهی و کارآیی مطلوب، هزینه های بسیاری را صرف می کند و با از دست دادن نیروهای با ارزش، مهارت ها و تجربیاتی را از دست می دهد که طی سالها تلاش به دست آورده است. تمایل به ترک خدمت، تابعی از مطلوبیت و سهولت درک شده از ترک سازمان است. در مجموع عوامل فردی (همانند رابطه منفی سن و استخدام رسمی با تمایل به ترک خدمت)، عوامل درون سازمانی (مانند شرایط شغلی) و برون سازمانی(مانند شرایط اقتصادی) تعیین کننده احتمال ترک خدمت فردی کارکنان به شمار می روند. آگاهی از این موضوع که چه عواملی سبب می شوند یک کارمند تصمیم به جدایی از سازمان بگیرد، در توانایی سازمان برای حفظ کارکنان بسیار حیاتی است. تمایل به ترک خدمت به منزله میل و اشتیاقی آگاهانه برای ترک سازمان و استعفا تعریف می شود که الزاما سبب استعفا و ترک واقعی نمیشود؛ بلکه به احتمال ترک رابطه با سازمان در آینده ای نزدیک اشاره دارد. تمایل به ترک خدمت میل ارادی افراد برای پایان دادن به همکاری با یک سازمان است. با آن که این نیت ممکن است هیچ گاه عملی نشود، امکان دارد تاثیر خود را در قالب هایی چون غیبت، اهمالکاری، خرابکاری و مانند اینها نشان دهد. عوامل فراوانی بر ترک خدمت کارکنان در یک سازمان موثر هستند مانند بی ادبی سرپرست که در این مطالعه بدانها پرداخته خواهد شد.

کلیدواژه ها:

بی ادبی ، بی ادبی سرپرست ، تمایل به ترک خدمت.