بررسی اعطای تابعیت به فرزند از طریق مادر در حقوق ایران با تطبیق در حقوق انگلیس

تابعیت زن جیره اصلی ارتباط یک فرد با دولت است چون فرد جایگاه مسلمی در حقوق بین الملل ندارد ، دولت ابزارفراهم ساختن این جایگاه است در تاریخ نظام های حقوقی تابعیت ، پدر نقش اساسی و تقریبا انحصاری در انتقالتابعیت به فرزندان داشته است و نقش مادر در این ارتباط یا به طور کلی نادیده گرفته شده و یا آنکه نقشی به مراتبکم رنگ تر به آن داده شده است . اما به تدریج این نگرش تغییر یافته و به ویژه در دهه های اخیر ، قانونگذار دربسیاری از کشورها به مادران نقش تقریبا برابر با پدران در اعطای تابعیت دولت متبوع شان به فرزندان دادهاند.درکشور ایران، مادر ایرانی با داشتن همسر ایرانی باز نمی تواند به فرزندش تابعیت ایرانی بدهد و فرزندشانتابعیت ایرانی را فقط ازطریق پدر کسب خواهند کرد ، قانونگذار ما در قانون مدنی هیچ نامی از مادران ایرانی بهمیان نیاورد این امر بدان معنی است که ایرا نی بودن مادر نه تنها از نظر نسبی بلکه از نظر خاک هم در تابعیت فرزنداو تاثیری نخواهد داشت ..در حقوق انگلستان اصل خون به صورتی مساوی و بدون تبعیض اعمال می گردد و طفلیکه یکی از والدین او خواه پدر یا مادر از اتباع آن کشور باشد از تابعیت آن دولت برخوردار خواهد شد خواه طفلدر داخل کشور و یا در خارج از کشور به دنیا آید.در پژوهش حاضر با روش تحلیلی – توصیفی و با استفاده از منابعکتابخانه ای به بررسی اعطای تابعیت به فرزند از طریق مادر در حقوق ایران با تطبیق در حقوق انگلیس پرداخته شدهاست.

کلیدواژه ها:

اعطای تابعیت ، تابعیت مادر ، حقوق ایران ، حقوق انگلستان