طراحی یک سیستم گردش شغلی برای بهبود عملکرد سازمان در صنعت نفت ایران

گردش شغلی بهعنوان روشی برای توسعه نیروی انسانی در سازمان در افزایش بهره وری و فرصتی جهت بهبود عملکرد در سازمان محسوب می شود. از راهکارهای ارائه شده برای افزایش بهره وری منابع انسانی در توسعه اهداف سازمان، اجرای طرح گردش شغلی است. هدف این پژوهش، شناسایی مولفه های موثر بر گردش شغلی و تعیین اهمیت نسبی این عوامل برای طراحی یک مدل گردش شغلی است. با استفاده از بررسی پیشینه تحقیق، ۴۲ مولفه موثر بر گردش شغلی استخراج و در ۴ بعد: سوابق شغلی، توانمندی های عمومی، شایستگی های رفتاری و شایستگی های مدیریتی دستهبندی شد. برای پالایش و ارزیابی تناسب عوامل استخراج شده با زمینهها و شرایط واقعی گردش شغلی، از روش دلفی فازی با نظرسنجی از ۲۲ خبره منتخب استفاده شد که درنتیجه ۳۲ مولفه در ۴ بعد شناسایی شد. سپس اهمیت نسبی هریک از مولفه ها و شاخص های موثر بر گردش شغلی، براساس روش تحلیل شبکهای (ANP) تعیین شد. در این راستا مشخصات سوابق شغلی بهعنوان مهمترین بعد اثرگذار بر گردش شغلی مشخص شد و پس از آن ابعاد شایستگی های رفتاری، شایستگی های مدیریتی و توانمندی های عمومی بهترتیب رتبه دوم، سوم و چهارم اهمیت را بهدست آوردند. در انتها، با بهره گیری از وزن های اولویت عوامل موفقیت گردش شغلی، یک مدل اجرای گردش شغلی، ارائه شد.

کلیدواژه ها:

Job rotation ، expert system ، Iranian oil industry ، fuzzy Delphi method ، network analysis process (ANP). ، گردش شغلی ، سیستم خبره ، صنعت نفت ایران ، روش دلفی فازی ، فرایند تحلیل شبکه ای (ANP).