بررسی اثر بخشی آموزش مهارت ها و الگوهای ارتباطی زوجین با رویکرد گاتمن بر کیفیت روابط زوجین

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش مهارت ها و الگوهای ارتباطی زوجین با رویکرد گاتمن بر کیفیت روابط زوجین در دانشجویان متاهل دانشگاه پیام نور آشخانه است . روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون_پس آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل است . جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان متاهل دانشگاه پیام نور آشخانه به تعداد ۲۷۰ است که براساس تشابه تحقیقی ۱۶ زوج انتخاب شدند و بر اساس نمونه گیری تصادفی به دو گروه کنترل و ازمایش هر کدام ۸ زوج تقسیم شدند. در مرحله پیش آزمون آزمودنی های هر گروه پرسشنامه های کیفیت روابط زوجین کوندی و همکاران (۲۰۱۶) و سبک فرزند پروری با مرید را پاسخ گفتند. زوجین گروه آزمایش در طی ۱۰ جلسه و هر جلسه به مدت ۴۵ دقیقه تحت آموزش مهارت ها و الگوهای ارتباطی گاتمن قرار گرفتند. در حالی که گروه کنترل هیچ گونه جلسه آموزشی دریافت نکردند .در پایان اجرای طرح هر دو گروه آزمایش و کنترل پرسشنامه های یاد شده را تکمیل نمودند. داده های جمع آوری شده با تحلیل کواریانس تک متغییره و چند متغیره مورد تجزبه و تحلیل قرار گرفت . نتیجه حاصل از این بود که آموزش مهارت های و الگوهای ارتباطی گاتمن بر کیفیت روابط زوجین تاثیر گذار است . در نتیجه آموزش مهارت ها و الگوهای ارتباطی با رویکرد گاتمن میتواند بر کیفیت روابط زوجین اثر گذار باشد.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی زوجین ، الگوهای ارتباطی زوجین ، رویکرد گاتمن ، کیفیت روابط زوجین