نقش برنامه ریزی درسی مدرسه محور در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین نقش برنامه ریزی درسی متمرکز و برنامه ریزی درسی مدرسه محور یا غیر متمرکزدر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می باشد. روش اجرای این پژوهش توصیفی است و ابزار گردآوری اطلاعات از روشکتابخانه ای استفاده شده است. برنامه ریزی درسی مدرسه محور یک محیطی برای معلمان و شاگردان به وجود آورده تا درآن احساس آرامش کنند و یاددهی – یادگیری در آن آسان تر صورت می پذیرد. در برنامه ریزی درسی مدرسه محور مدیران،معلمان و والدین سهم بیشتری در انتخاب محتوا و ارتقای کیفیت آموزشی دارند و در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان موثرعمل می کنند. برنامه ریزی درسی مدرسه محور از یک نظام متمرکز به یک نظام غیر متمرکز تغییر می یابد. ایجاد چنینبرنامه درسی نیاز به معلمانی که با تجربه که بتوانند آن را با توجه به شرایط محیط هر منطقه تنظیم کنند و دانش آموزا نرا در پیشرفت تحصیلی یاری دهند. برنامه ریزی مدرسه محوری با سازگار کردن نوآوری های متناسب می تواند سودمندباشد. برنامه ریزی مدرسه محوری به نحوی که کلاس درس با هدایت معلم و مشارکت دانش آموزان اداره گردد دانش آموزانبه صورت انفرادی و یا در قالب گروه های علمی فرصت اظهارنظر و مشارکت در رهبری آموزشی داشته باشند و ارتباط معلمو شاگرد دوجانبه گردد. ایجاد زمینه برای ایفای نقش فعال دانش آموزان در اداره مدرسه و تغییر روش های آموزشی بهنحوی که شاگردان در فرایند آموزش منفعل نباشند و در تصمیم گیری های اداره امور مدرسه سهیم باشند.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی درسی ، نطام متمرکز و غیرمتمرکز مدرسه محور ، پیشرفت تحصیلی دانش آموزان