تاثیر آموزش گروهی مبتنی بر شفقت بر انعطاف پذیری روان شناختی و کیفیت خواب آتش نشانان شهر اصفهان

مقدمه: آتش نشانی شغلی اضطراب آور است که محتاج فعالیت های بدنی و روانی بالایی است. با نگرش به ارزش شغل آتش نشانی و نبود پژوهش های کافی پیرامون آسیب های روان شناختی ناشی از این شغل، در این مطالعه به بررسی تاثیر آموزش گروهی مبتنی بر شفقت بر انعطاف پذیری روان شناختی و کیفیت خواب آتش نشانان شهر اصفهان پرداخته شد. روش: در این پژوهش که به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون انجام شد، از بین کلیه آتش نشانان شاغل در سازمان آتش نشانی شهر اصفهان، نمونه ای به حجم ۳۰ نفر از آن ها به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. پرسش نامه های انعطاف پذیری روان شناختی دنیس و وندروال(۲۰۱۰) و کیفیت خواب پیتزبورگ(۱۹۸۹) استفاده شد. گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۹۰دقیقه ای تحت آموزش گروهی مبتنی بر شفقت قرار گرفت. در نهایت داده های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره در نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ تجزیه و تحلیل شد. نتایج: یافته های آماری پژوهش نشان داد که بین نمره های آزمودنی ها در دو مرحله پیش آزمون- پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد(۰۵/۰>p). ۰۱/۳ ± ۶/۳۳ و ۸۴/۴ ± ۰/۳۳ در پیش آزمون در گروه آزمایش میانگین نمرات انعطاف پذیری روان شناختی و کیفیت خواب به ترتیب برابر۴/۹۶، ۸۶/۹ و در پس آزمون نیز به ترتیب برابر ۸/۱۰۶، ۲/۶ بود. بنابراین می توان نتیجه گرفت که آموزش گروهی مبتنی بر شفقت توانسته است نمره های آزمودنی های گروه آزمایش را به صورت مثبت و معناداری افزایش دهد. بحث و نتیجه گیری: باتوجه به تایید اثربخشی آموزش و بهبود متغیرهای پژوهش، می توان گفت که آموزش گروهی مبتنی بر شفقت می تواند به عنوان یک شیوه آموزشی جدید، که احتمالا مداخله مناسبی برای تقلیل مشکل های روانی ، بهبود انعطاف پذیر ی روان شناختی و کیفیت خواب اشخاص است، مورد استفاده قرار گیرد.