بینش نهج البلاغه به مسائل امورتربیتی

حضرت علی (علیه السلام) پیشوای شیعیان است و نهج البلاغه گزیده ای از حکمت ها،نامه هاو خطبه های آن حضرت است که سید شریف رضی در قرن چهارم با ذوق ادبی خود آن را گردآوری کرد که شعرا و نویسندگان به روش های مختلف از آن بهره می برند. با وجود کتاب مقدسی مانند؛اوستا که مجموعه ی کاملی از تعالیم اخلاقی است و تمدن دیرین و روحیات ایران پیشین را یادآور میسازد، اخلاق از مقوله های مورد توجه در ایران باستان بوده است.گاتها مهمترین قسمت اوستا،نخستین کتابی است که بشر را به شاهراه وحدت راهنمایی کرده است.در تعلیمات زرتشت مقصود از خلقت و نتیجه ی زندگانی این است تا هر فردی در آبادی جهان و شادمانی جهانیان کوشیده است، خود را به وسیله ی اندیشه،پندار و گفتار و کردار نیک، قابل عروج به عالم روحانی و رسیدن به اوج کمال و سعادت جاودانی نماید. همچنین محسنات اخلاقی از قبیل راستی و درستی، امانت، تواضع، رحم و شفقت و... نمونه هایی از تعالیم مزدیسنا و اخلاق ایران باستان است.در سلسله های متعدد موجود در ایران باستان نیز تعالیم اخلاقی وجود داشته اند.سلسله ساسانیان که بر سر دو راهی میان دنیای یونان و روم از یک سو و چین و هند از سوی دیگر قرار داشت، روزگاری دراز مرکز مبادلات معنوی و مادی بود. تمایلات ایران دوستی که در این دوره حکمفرما بود،به کمک و همراهی مذهب ملی کشور، آیین زردشت و روحانیون پارسی به وجود آمد، رواج پیدا کرد و این تمایلات در ادبیات پرورش یافت.

کلیدواژه ها:

نهج البلاغه ، صورخیال ، اخلاق ، جهانیان.