پایداری در اشعار مولانا(با تاکید بر پایداری در بافت عرفانی )

شعر در عصر مولانا شعری عرفانی است و شعر شخص مولانا هم در مدار اندیشه عرفانی جریان میابد میتوان گفت شعر شخص مولانا و شعر عصر مولانا پر بار ترین دوره شعر و ادب هزار ساله پارسی است بنابر این اگر بخواهیم مفهوم خاصی را در شعر او مورد بررسی قرار دهیم آن مفهوم هم باید در غالب بافت عرفانی قرار بگیرددر ادب فارسی مفهوم پایداری به صورت زنجیره ای پنهان در تمام آثار و دوره ها وجود دارد و به دو صورت خود را نشان داده در دیدگاه اول در این نوع ایستادگی مبارزه به صورت مسلحانه و جنگ تن به تناستدر دیدگاه دوم مبارزات فیزیکی و مسلحانه نیست بلکه در رفتار و کردار و فضیلت های اخلاقی این پایداری بروز میابدهر دوی این مفاهیم با توجه به اینکه در چه دوره ای بودیم و چه دشمنی به ما حمله کرده در ادبیات ما حضور داشته اما در این مقاله در اشعار مولانا نگاه ما به مفهوم دوم پایداری است

کلیدواژه ها:

مولانا ، عرفان ، پایداری