بهینه سازی توالی استخراج کارگاه های معادن زیرزمینی با استفاده از مدلسازی ریاضی و برنامه ریزی عدد صحیح

برنامه ریزی تولید، مهم ترین و تاثیرگذارترین موضوع در طراحی و ارزیابی اقتصادی معادن روباز و زیرزمینی است. هدف از برنامه ریزی تولید معادن، زمان بندی و تعیین توالی فعالیت های معدنکاری با در نظر گرفتن محدودیت های فنی و استخراجی به منظور دستیابی به یکی از اهداف بیشینه سازی سود یا ارزش خالص فعلی (NPV)، میزان استخراج کانسنگ از ذخیره و عمر معدن است. بهینه سازی برنامه ریزی تولید معادن زیرزمینی که برای تعیین توالی کارگاه های استخراج به کار می رود، به دلیل پیچیده بودن تصمیم گیری ها و تعامل بین محدودیت های موجود، کاری دشوار است. از آنجا که تکنیک های برنامه ریزی ریاضی قادر به حل مسائل پیچیده و چند محدودیتی هستند، می تواند برای اهداف بهینه سازی به کار گرفته شوند. در این پژوهش، پس از پرداختن به مطالعات پیشین در رابطه با طراحی محدوده و برنامه ریزی تولید معادن زیرزمینی، به توضیح گام به گام مدل ارائه شده مبتنی بر برنامه ریزی عدد صحیح برای بهینه سازی برنامه ریزی تولید، پرداخته شده است. برای اعتبار سنجی مدل ساخته شده، مثالی در نظر گرفته شده است. بدین صورت که، ابتدا، توالی استخراج کارگاه ها با استفاده از رویکرد دستی/ معمولی و سپس، با استفاده از مدل ریاضی بسط داده شده در نرم افزار GAMS/CPLEX، انجام شده است. ارزش خالص فعلی (NPV) به دست آمده از برنامه ریزی تولید دستی برابر ۲۱۱/۸ میلیون دلار و با استفاده از مدل ریاضی برابر ۳۳۱/۸ است. به بیان دیگر ارزش خالص فعلی در رویکرد مبتنی بر برنامه ریزی ریاضی ۴۶/۱ درصد بیشتر از رویکرد دستی و معمولی بوده است که حاکی از قدرت برنامه ریزی ریاضی در حل مسائل چند محدودیتی است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی تولید ، بهینه سازی ، معدنکاری زیرزمینی ، برنامه ریزی عدد صحیح ، ارزش خالص فعلی (NPV)