بررسی رابطه خودپنداره و باورهای غیر منطقی با استرس شغلی معلمان

استرس به مجموعه واکنش های عمومی انسان نسبت به عوامل ناسازگار و پیش بینی نشده داخلی و خارجی اطلاق می گردد، بدین گونه که هرگاه تعادل داخلی یا خارجی از میان برود، استرس پدید می آید. استرس شغلی، پاسخ های فیزیکی و احساسی مضری هستند که وقتی الزامات کار مطابق توانایی ها، منابع یا نیازهای کارگر نیست، به وقوع می پیوندند. این امر ممکن است به بیماری و جراحت هم منجر شود. این پژوهش به روش مروری و از نوع کتابخانه ای و با هدف بررسی رابطه خود پنداره و باورهای غیر منطقی با استرس شغلی معلمان انجام گرفته است. خودپنداره مجموعه ای از الگوهای رفتاری و عملکردی شامل اعتماد به نفس، مهارت ها، شایستگی، مدیریت، وجدان و توانایی های ادراکی در محیط شغلی است. باورهای غیرمنطقی نیز به معنای عدم توانایی و تحمل در موقعیت های مشکل و سخت است و نگرش ها و باورهایی هستند که فرد را مستعد ناتوانی و یا به طور کلی آشفتگی روانی می کنند. خودپنداره منفی و باورهای غیرمنطقی از متغیرهای موثر بر افزایش استرس شغلی معلمان می باشد.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، خودپنداره ، باورهای غیرمنطقی ، معلمان.