نقش پیش بینی کننده معنویت در فرسودگی شغلی و عملکرد شغلی معلمان ابتدایی شهر زاهدان

هدف پژوهش حاضر نقش نقش پیش بینی کننده مولفه های معنویت در فرسودگی شغلی و عملکرد شغلی معلمان ابتدایی شهر زاهدان بود. روش پژوهش توصیفی، همبستگی پیش بینی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه معلمان ابتدایی مشغول به تدریس در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ شهر زاهدان بود و با توجه حجم جامعه آماری تعداد ۱۵۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند؛ و از پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش (MBI)، پرسشنامه عملکرد شغلی قربانی (۱۳۸۹) و معنویت (پارسیان و دونینگ، ۲۰۰۹) برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین مولفه های معنویت و فرسودگی شغلی رابطه منفی معنی داری (p<۰/۰۱). و بین مولفه های معنویت و عملکرد شغلی رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت (p<۰/۰۵). همچنین از بین مولفه های معنویت (نیازهای معنوی) نقش پیش بینی کننده ای در فرسودگی شغلی و (فعالیت های معنوی و خودآگاهی) نقش پیش بینی کننده ای در عملکرد شغلی معلمان ابتدایی شهر زاهدان داشت. بنابراین با توجه به رابطه ی معنی دار بین معنویت، فرسودگی شغلی و عملکرد شغلی، می توان نتیجه گرفت که بهبود فرایند معنویت به ارتقای سطح سلامت روان و کاهش افسردگی شغلی و بهبود عملکرد شغلی در معلمان منجر می گردد به همین دلیل توجه به معنویت در معلمان اهمیت ویژه ای دارد.

کلیدواژه ها:

معنویت ، فرسودگی شغلی ، عملکرد شغلی ، معلمان