مرجع دادرسی فوری در حقوق ایران و انگلیس

دادرسی فوری که از آن به دستور موقت نیز تعبیر شده، نوعی از رسیدگی است که سرعت، عدم ورود در ماهیت دعوا و حذف تشریفات، ویژگی های اصلی آن محسوب می شود.دادرسی فوری یک دادرسی استثنایی است که در موارد خاص انجام می شود.در این گونه از موارد اگر دادگاه بخواهد از راه دادرسی اختصاری متداول عمل کند، نه تنها به نتیجه مطلوبی نمی رسد بلکه ممکن است خسارت جبران ناپذیری نیز متوجه خواهان شود.از این رو خواهان مورد درخواست خود را از راه دادرسی فوری تعقیب می کند تا بدون تشریفات دادرسی به درخواست خواهان رسیدگی و تصمیمی عاجل اتخاذ شود.دستور موقت از جهاتی با تامین خواسته مشابه بوده و قابل مقایسه است و حتی گاهی این دو تاسیس به جای هم استفاده می شوند ولی دقیقا با یکدیگر یکسان نبوده و تفاوت های اساسی دارند.برای اطلاع از موارد کاربرد و احکام دستور موقت لازم است.

کلیدواژه ها:

دستور موقت ، قرار انسداد ، دادرسی فوری ، مرجع صالح