بررسی حقوقی مقاوله نامه های ۱۵۵ و ۱۶۱ سازمان بین المللی کار و رویکرد ایران نسبت به آن

ایمنی و بهبود شرایط کار از موضوعات با اهمیت است که همواره مورد تایید و تاکید قوانین مختلف قرار گرفته است. در حقوق ایران نیز در قالب حقوق کار به این موضوع اشاره شده است. در بعد بین المللی نیز سازمان بین المللی کار در قالب مقاوله نامه های مختلف این موضوع را بررسی کرده است. در این تحقیق به شکل کتابخانه قصد داریم که به بررسی مقاوله نامه شماره ۱۵۵ و ۱۶۱ سازمان بین المللی کار و موضع حقوق ایران پیرامون آن بپردازیم. در همین راستا نتایج پژوهش بیانگر این موضوع است که در این دو مقاوله نامه به مشورت کردن با تشکل های کارگری و کارفرمایی اشاره شده است ولی در کشور ما تشکل های کارگری و کارفرمایی در کشور به خوبی توسعه نیافته اند و سازماندهی مناسبی ندارند در مقاوله نامه ۱۵۵ به سازماندهی کار و فرایندهای کار متناسب با توانایی جسمی و فکری کارگران اشاره شده است در حالی که در قانون کار به طور صریح به این مورد اشاره نشده است.

کلیدواژه ها:

بهداشت محیط ، ایمنی ، حقوق کار ، سارمان بین المللی کار