بررسی تطبیقی خیار تعذر تسلیم در قراردادهای تجاری

این پژوهش به بررسی خیار تعذر تسلیم در قراردادهای تجاری پرداخته است. مسئله اصلی مورد مطالعه، بررسی شرایط تحقق و آثار حقوقی این خیار در نظام های حقوقی مختلف است. روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی و تطبیقی بوده. درواقع، خیار تعذر تسلیم، به عنوان یکی از ابزارهای قانونی برای حل اختلافات ناشی از عدم امکان اجرای تعهدات قراردادی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های پژوهش نشان دادند که نظام حقوقی ایران، به ویژه در مواجهه با قراردادهای تجاری بین المللی و پیچیده، با چالش هایی در تطبیق و اصلاح مفاهیم سنتی خود روبرو است. با مقایسه با سایر نظام های حقوقی مانند حقوق انگلستان و آمریکا، مشخص شد که خیار تعذر تسلیم در حقوق ایران، گرچه بر مبانی فقهی و سنتی استوار است، اما نیاز به نوسازی و هماهنگ سازی با شرایط امروزی بازار جهانی دارد. این یافته ها با پژوهش های قبلی که بر ضرورت بازنگری در حقوق تجاری ایران تاکید داشتند، همسو است؛ هرچند تفاوت هایی در نحوه اجرای خیار تعذر تسلیم در کشورهای مختلف وجود دارد. بررسی کاربرد این خیار در قراردادهای تجاری داخلی و بین المللی نشان داد که شرایط فورس ماژور و غیرقابل پیش بینی، به ویژه در زمان بحران های جهانی مانند پاندمی ها، موجب افزایش درخواست استفاده از این خیار شده است. در نتیجه، این پژوهش نشان می دهد که توسعه قوانین ایران در این حوزه ضروری است. در ادامه نیز پیشنهاداتی ارائه شد.

کلیدواژه ها:

خیار تعذر تسلیم ، قراردادهای تجاری ، فورس ماژور