تحلیل تعلیق تعقیب کیفری از منظر نظرات جرم شناختی

رشد روزافزون بزهکاری، سیاست گذاران جنایی را با وجود استفاده فراوان از سلاح تعقیب و کیفر، بر آن داشت تا در شیوه های پاسخ دهی به این پدیده، تحولاتی را پدید آورند. کاهش موارد تعقیب کیفری یکی از بنیادی ترین جلوه های این گفتمان است. تا از این طریق مراجع قضایی فقط بر واکنش تمرکز نکنند. چرا که اجرای مجازات در برخی جرایم می تواند سبب لطمه به شخصیت افراد گردد و برچسب زنی از سوی جامعه نسبت به فرد رخ می دهد. در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال ۱۳۹۲ نیز قانونگذار با پیش بینی نهاد تعلیق تعقیب در راستای یافته های علم جرم شناسی گام برداشته است تا بدین طریق موارد تعقیب کاهش یافته و بیشتر بر بزهکار توجه گردد تا واکنش و مجازات. بنابراین پژوهش حاضر با استناد به کتب و مقالات موجود و تحلیل نظرات جرم شناسی بدین نتیجه می رسد که تعلیق تعقیب با توجه به نظرات جرم شناسانه علاوه بر اینکه موجب کاهش مراجعه به مراجع قضایی می گردد سبب کاهش برچسب زنی شده و از طرد و دور شدن متهم از جامعه جلوگیری می کنند و به نوعی از گسستگی بین بزهکار و بزه دیده و جامعه پیشگیری می کند.

کلیدواژه ها:

جرم شناسی ، تعلیق تعقیب ، برچسب زنی ، عدالت ترمیمی ، قضا زدایی