نقش معلم در کنترل دانش آموزان دارای مشکل نقص توجه

نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یک اختلال روان پزشکی است که به طور شایع در دوران کودکی شناسایی می شود و می تواند تاثیرات عمده ای بر عملکرد تحصیلی، اجتماعی و عاطفی دانش آموزان داشته باشد. دانش آموزان با این اختلال غالبا به دلیل عدم توانایی در تمرکز، تنش های حرکتی، و مشکلات در کنترل رفتار به چالش هایی دست و پنجه نرم می کنند که می تواند منجر به افت تحصیلی و مشکل در روابط اجتماعی گردد. در این زمینه، نقش معلم به عنوان یکی از موثرترین ارکان القای یادگیری و کنترل رفتار در کلاس درس، نقشی حساس و کلیدی است. در نهایت، نقش معلم در کنترل دانش آموزان دارای مشکل نقص توجه نه تنها به انتقال دانش بلکه به مدیریت رفتار، ایجاد انگیزه و ارتقاء تعاملات اجتماعی محدود نمی شود. بلکه این نقش توسعه ای شامل شناسایی دقیق و فهم عمیق چالش های دانش آموزان و پیاده سازی راهکارهای متناسب با نیازهای آن ها را نیز در بر می گیرد. با اقدامات حمایتی و آموزشی صحیح، معلمان می توانند به رشد و پیشرفت این دانش آموزان کمک کنند و آن ها را در راه دستیابی به اهداف تحصیلی و توسعه فردی خود یاری رسانند. درک و حمایت از نیازهای خاص دانش آموزان دارای نقص توجه می تواند به یک تجربه یادگیری موفق و ماندگار برای آن ها منتج شود و بهبود کیفیت آموزش و یادگیری را در کلاس های درسی رقم بزند.

کلیدواژه ها:

توجه ، تحلیل ، مشکل یادگیری ، نقص توجه