نقش روش های آموزش مبتنی بر بازی بر افزایش مهارتهای اجتماعی دانش آموزان

بازی باعث ارتباط افکار درونی با دنیای خارجی او میگردد و باعث میشود که کودک بتواند اشیای خارجی را تحت کنترل خود درآورد و تجربیات افکار و احساسات و تمایلاتی را که برای او تهدید هستند را نشان دهد. تاثیر بازی درمانی بر روی سازگاری کودکان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد کودکان سازگاری بیشتری را بعد از بازی درمانی داشتند. همچنین یافته ها نشان داد این کودکان توانستند دنیای اطراف خود را بازسازی کنند و تطابق سازگارانه تری با محیط داشتند. در ضمن از آنجا که در مطالعات گذشته تاثیر بازیهای آموزشی بر این متغیرها در جامعه ایرانی مورد بررسی علمی قرار نگرفته است لذا برای پژوهشگر انگیزه ای شد با توجه به نقش مهم متغیر مذکور در این پژوهش مورد بررسی قرار گیرد . دیدگاه رفتار گرایان درباره بازی این است که از آن میتوان به عنوان تجربه ای برای یادگیری کودک استفاده کرد. یعنی میتوان از بازی به عنوان وسیله ای برای آموزش و یادگیری بهره برد . دیویی و نظریه پردازان گشتالتی بازی را به عنوان راهبرد آموزشی رسمی در دو دهه اول قرن بیستم معرفی کرده اند. نتایج تحقیقات نشان میدهند که بازیهای آموزشی نسبت به روشهای آموزش سنتی مفید و مثمر ثمر تر میباشند.

کلیدواژه ها:

بازی ، آموزش ، کودک