راهکار هایی برای بهبود انشا نویسی در دانش آموزان

زبان فارسی از قدیمی ترین زبانها و از گروه زبان هندو ایرانی (آرین) است که تمامی زبانهای شبه قاره هند ، ایران و اروپا را در برمی گیرد. بیش از پنجاه درصد جمعیت ایران ، ۲۵ درصد از جمعیت افغانستان و حدود ۲ میلیون نفر از جمعیت پاکستان به زبان فارسی صحبت می کنند. بخش مهمی از خطاهای گفتاری در گویش یا شکل ملفوظ کلمات و بخشی نیز میان گفتار و نوشتار مشترک است. با این حال خطاهای نوشتاری نیز دو گونه است؛ یا در املای کلمات یا در غیر آن به خطایی که مربوط به املای کلمه نباشد، خطای انشایی میگوییم؛ اعم از واژگانی، دستوری کاربردی و آنچه مربوط به کلمه یا جمله و جایگاه آنها است بر پایه این تقسیم بندی، مسئله قطع و وصل یا فاصله و نیم فاصله و بسیاری دیگر از مسائل ویرایشی و تایپی جزء مباحث درست نویسی املایی نیست؛ زیرا قاعده در این گونه مباحث سلیقه و شیوه رسمی نویسندگان در دوران خاصی است. هدف از ارائه ی این درس جمله نویسی ایجاد توانایی اولیه ی نوشتن فعال در دانش آموزان است. بدین معنی که پس از آموزش نوشتن غیر فعال رونویسی و آموزش نوشتن نیمه فعال املا به مرحله ی آموزش نوشتن فعال یا خلاق میرسیم. این مرحله با درس جمله سازی آغاز میشود و با درس انشا ادامه مییابد و دانش آموزانی به این مهارت یابند که پیامهای خود را به صورت سخن نوشتاری تولید و به مخاطب فرضی یا واقعی ارائه نمایند.این پژوهش با هدف ارائه راهکار هایی برای تقویت انشا در دانش آموزان ، به روش کتابخانه ای تهیه شده است.

کلیدواژه ها:

انشا ، دانش آموز ، معلم ، فارسی