بررسی نقش آموزش مبتنی بر طبیعت بر کودکان و تجربیات و تاثیرات آن بر یادگیری درس علوم و ارائه بهترین استراتژی ها برای بهبود عملکرد دانش آموزان

آموزش مبتنی بر طبیعت به عنوان یک رویکرد نوین در تعلیم و تربیت، به تدریج در حال جلب توجه محققان و معلمان است. این نوع آموزش، که از طریق تعامل مستقیم با محیط طبیعی انجام می شود، به کودکان این امکان را می دهد که به روش های متنوعی یاد بگیرند و تجربیات عمیق تری را کسب کنند. پژوهش ها نشان می دهد که یادگیری در فضای باز نه تنها به بهبود درک علمی کودکان کمک می کند، بلکه تاثیرات مثبتی بر توسعه اجتماعی، عاطفی و خلاقیت آن ها نیز دارد. در این مقاله، به بررسی تجربیات و تاثیرات آموزش مبتنی بر طبیعت بر یادگیری کودکان در درس علوم پرداخته می شود. به طور خاص، این رویکرد به تقویت مهارت های تفکر انتقادی، حل مسئله و همکاری اجتماعی کمک می کند. کودکان در محیط های طبیعی با چالش هایی مواجه می شوند که آن ها را به تفکر و خلاقیت وادار می کند و این امر در نهایت به بهبود عملکرد تحصیلی آن ها منجر می شود. علاوه بر این، مقاله به ارائه بهترین استراتژی ها برای بهبود عملکرد دانش آموزان می پردازد. این استراتژی ها شامل یادگیری مبتنی بر پروژه، آموزش مبتنی بر فناوری، یادگیری فعال، و فراهم آوردن بازخورد مستمر و سازنده است. همچنین، تاکید بر ایجاد محیط یادگیری مثبت و تعامل با والدین به عنوان عوامل کلیدی در بهبود عملکرد دانش آموزان مطرح می شود. نتایج این تحقیق نشان می دهد که ترکیب آموزش مبتنی بر طبیعت با روش های نوین آموزشی می تواند به بهبود عملکرد تحصیلی و رشد کلی کودکان کمک کند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مبتنی بر طبیعت ، استراتژی های یادگیری ، بهبود عملکرد ، روش های تدریس