چگونه توانستم مشکل گوشه گیری محمد طاها فاتحی ، دانش آموز پایه هفتم دبیرستان شهید خدامراد پور را کاهش دهم؟

این پژوهش به موضوع : چگونه توانستم مشکل گوشه گیری محمد طاها فاتحی ، دانش آموز پایه هفتم دبیرستان شهید خدامراد پور را کاهش دهم؟ ، پرداخت . پژوهش حاضر با هدف برطرف کردن یا کاهش گوشه گیری و انزواطلبی یکی از دانش آموزان مدرسه صورت گرفت . روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع اقدام پژوهی بوده و از مشاهده ، مصاحبه و یادداشت برداری برای جمع آوری اطلاعات و آگاهی از وضعیت دانش آموز مورد نظر بهره گرفته شده است .برای کاهش دادن و کمک در جهت رفع مشکل پیش آمده ، دانش آموز با شناخت مهارت هایی که داشت و کمک به بهره برداری از آنها ، گام مهمی در مسیر تقویت اعتماد به نفس برداشته شد . با تشویق فرد به مشارکت در کارها و بازی های گروهی، بازی با گروه همسالان و دوستان ، روخوانی مطالب سر کلاس با صدای بلند ، تغییر جای نشستن دانش آموز از گوشه به وسط و از اواخر به اول کلاس ، برعهده گرفتن وظایف جزئی و اندک و به مرور کلی ، برخورد صبورانه معلم ، حضور در جمع و گروه های کوچک ، انگیزه مشارکت گروهی فرد بالا رفت و حال او نسبت به قبل بهتر شد.به طوری که شواهد حاکی از افزایش مشارکت دانش آموز در فعالیت های کلاسی و گروهی بود .درنتیجه و پس از سه ماه کار کردن با دانش آموز ، میزان اعتماد به نفس بهبود یافته بود ؛ انگیزه فرد برای کارهای گروهی و به خصوص بازی با همسالان بیشتر شده بود ؛ مشارکت کلاسی و همکاری در فعالیت های تدریس مشهود بود؛ دانش آموز با شادی و نشاط بیشتری در مقایسه با گذشته سر کلاس و در مدرسه حاضر میشد.

کلیدواژه ها:

مشکل ، دانش آموز ، اقدام پژوهی ، گوشه گیری