بررسی وضعیت مواجهه ساکنین محدوده شهرستان بردسیر (استان کرمان) با آرسنیک زمین زاد

آرسنیک یک شبه فلز سمی است که به طور طبیعی و یا در ناشی از فعالیت های بشر در محیط وجود دارد و می تواند از راه بلع، استنشاق و جذب پوستی به بدن انسان وارد و به بیماری زایی منجر شود. در این مطالعه، هدف بررسی میزان غلظت آرسنیک در مو به عنوان نشانگر سطح در معرض قرارگیری آرسنیک زمین زاد در محدوده بردسیر بود. بنابراین، نمونه برداری از موی مردان براساس زمین شناسی و رعایت پراکنش مناسب و قضاوت کارشناسی و تصادفی انجام شد. در این راستا ۱۱۷ نمونه برداشت شد. برای آماده سازی، نمونه با محلولtriton-x۱۰۰، استون و آب دیونیزه شستشو داده شد و پس از خشک کردن و انحلال در اسید نیتریک غلیظ به روش ICP-MS آنالیز گردید. نتایج نشان داد که میزان آرسنیک در تقریبا ۶۱% از نمونه ها بیش از مقدار مجاز در بافت مو است که پتانسیل در معرض خطر بودن ساکنین می تواند وجود داشته باشد. بررسی ها حاکی از زمینه ژئوشیمیایی بالای آرسنیک در زون های دگرسانی و ولکانیک های سنوزوئیک در محدوده است که می تواند عامل اصلی آلودگی به این عنصر در منطقه باشد. بنابراین، برای پیشگیری از شیوع بیماری های مواجهه مزمن با آرسنیک باید تدابیر صحیح را اتخاذ نمود.

کلیدواژه ها:

آرسنیک ، بردسیر ، زمین زاد ، مو.