دولت های نهادگرا و حفاظت از محیط زیست

محیط زیست میراث مشترک بشر و وظیفه حفظ و نگهداری از آن هم به عهده دولت و هم به عهده شهروندان است. اما با توجه به اینکه هنوز هم مهم ترین نهاد موجود در جامعه دولت است، در این مقاله برآنیم سازگارترین نوع دولت در راستای پذیرش همکاری گروه های مختلف مردمی و سازمان های مردم نهاد را مورد کنکاش قرار دهیم. بنابراین سوال اصلی مقاله عبارت از این است که کدام مدل از دولت ها تطابق بیشتری با الگوهای حفظ محیط زیست دارند؟ با توجه به مطالعات صورت گرفته به نظر می رسد ساختارهای مبتنی بر نهادگرایی، با تاکید بر مدیریت متکثر امکان افزایش خصوصی سازی و مشارکت های کارکردی را فراهم می کند. همچنین در عرصه بین الملل نیز باعث مشارکت بخش های تجاری و بازار در گسترش همکاری های زیست محیطی می شوند و تاثیر سازمان های بین دولتی و حقوق بین الملل محیط زیست را افزایش می دهند. بنابراین دولت های مبتنی بر نهادگرایی بیشترین امکانات را در راستای پذیرش مشارکت مردمی در نهادهای زیست محیطی ملی و بین المللی فراهم می کنند. روش مورد استفاده در این پژوهش توصیفی – تحلیلی و بوده و داده ها از طریق مطالعات کتابخانه ای جمع آوری گردیده است.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، نهادگرایی ، خصوصی سازی ، مشارکت.