دستیابی به هدف ساختمان نزدیک به صفر انرژی با استفاده راهکارهای معماری غیرفعال بر اساس استاندارد پسیو هاوس (Passive House)

از کل انتشار و تولید گازهای گلخانه ای در ایران، ساختمانهای مسکونی عامل تولید ۴۴% آن هستند. در راستای کاهش مصرف انرژی در ساختمان؛ یکی از مهمترین ، استاندارد پسیوهاوس (Passive House) است . عملکرد سختگیرانه آن موجب می شود اتلاف حرارتی از طریق پوسته ساختمان تا حد زیادی کاهش پیدا کند. الزامات مقاومت حرارتی دیوار، کف و سقف و هدایت حرارتی پنجره این استاندارد و سایر راهکارهای غیرفعال دیگر از جمله طراحی فرم و پلان ساختمان، جانمایی پنجره ها و سایه بان بر روی یک ساختمان در سنندج اعمال و با یک ساختمان معمولی رایج مقایسه شده است . هدف پژوهش بررسی و مقایسه میزان مصرف انرژی این دو نمونه و نشان دادن فرایند دستیابی به یک ساختمان نزدیک به صفر انرژی است . شبیه سازی و مدلسازی مدلها در نرم افزار دیزاین بیلدر (Design Builder) انجام گرفت . در آخر بارهای سرمایش ، گرمایش و میزان جذب تابش گرمای خورشیدی پنجرهها به طور سالیانه دو ساختمان در بخش نتایج ارائه شد که نشان داد این بارها برای ساختمان پسیو تا حدود زیادی کاهش یافته و به یک ساختمان نزدیک به صفر انرژی تبدیل شده است .

کلیدواژه ها:

کاهش مصرف انرژی ، ساختمان نزدیک به صفر انرژی ، دیزاین بیلدر ، استاندارد پسیو هاوس