شناسایی راهکارهای کاهش بهای تمام شده محصولات پتروشیمی با رویکرد پویایی شناسی سیستم

این پژوهش به منظور شناسایی راهکارهای کاهش بهای تمام شده محصولات پتروشیمی با استفاده از رویکرد پویایی شناسی سیستم انجام شد. در این مطالعه، تاثیر عوامل مختلفی همچون قیمت مواد اولیه، هزینه انرژی، بهره وری نیروی کار و سیاست های صادراتی بر بهای تمام شده محصولات پتروشیمی بررسی گردید. مدل های دینامیکی به کارگرفته شده در این پژوهش نشان دادند که تغییرات در این عوامل می تواند تاثیرات متفاوتی بر بهای تمام شده داشته باشد. نتایج شبیه سازی سناریوهای مختلف حاکی از آن است که افزایش ۱۰ درصدی در قیمت مواد اولیه باعث افزایش ۴ درصدی بهای تمام شده می شود. همچنین، کاهش ۵ درصدی در هزینه انرژی موجب کاهش ۳ درصدی در بهای تمام شده می شود و بهبود ۱۰ درصدی بهره وری نیروی کار می تواند به کاهش ۲ درصدی بهای تمام شده منجر شود. علاوه بر این، سیاست های صادراتی نیز نقش موثری در کاهش بهای تمام شده ایفا می کنند؛ آزادسازی صادرات و افزایش تقاضای جهانی می تواند بهای تمام شده را کاهش دهد، در حالی که محدودیت های صادراتی ممکن است منجر به افزایش هزینه ها شوند. مقایسه داده های مدل با داده های واقعی نیز نشان داد که پیش بینی های مدل تطابق مناسبی با واقعیت های بازار دارد، اما نیاز به بهبود بیشتر برای شبیه سازی دقیق تر متغیرهای پیچیده تر احساس می شود. نتایج این پژوهش نشان می دهند که برای کاهش بهای تمام شده محصولات پتروشیمی، شرکت ها و سیاست گذاران باید به طور هم زمان به بهینه سازی مصرف انرژی، افزایش بهره وری نیروی کار، تدوین سیاست های صادراتی مناسب و مدیریت نوسانات قیمت مواد اولیه توجه داشته باشند. پیشنهادات پژوهش شامل توسعه سیاست های صادراتی، سرمایه گذاری در بهبود بهره وری نیروی کار، استفاده از انرژی های تجدیدپذیر، و مدیریت بهینه قیمت مواد اولیه است. این اقدامات می توانند به کاهش بهای تمام شده و افزایش رقابت پذیری صنعت پتروشیمی کمک کنند.

کلیدواژه ها:

پتروشیمی ، بها ، پویایی شناسی